کد مطلب:33514 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105
نامه ای است از پدری كه در برابر روزگار سپر انداخته، در خانه ی مردگان نشسته و فردا از آن خانه كوچ خواهد كرد و به دیار دیگر خواهد شتافت، به فرزندی كه به دنبال چیزی می رود كه آن را نمی یابد. آماج بیماری هاست و نشانه گاه مصائب. بنده دنیا و سوداگر غرور است، هم پیمان اندوه ها، وامدار مرگ و بیماری، زمین خورده ی شهوت و جانشین مردگان است... [صفحه 86]
در بیان اوصافی بودیم كه امیرالمومنین (ع) برای فرزندشان برشمردند. فرمودند كه:
صفحه 86.